1995

De opening

• 

• 

• 

• 

Op 28 juni 1995 gaat het museum officieel open door de Vertegenwoordiger van Zijne Majesteit de Koning van België  Luitenant-Kolonel Ramon en vele binnen -en buitenlandse prominenten en hoogwaardigheidsbekleders, Canadese en Poolse Veteranen en verschillende.vaderlandslievende verenigingen.

Na de opening en de academische zitting konden alle aanwezige prominenten de nieuwe opstelling van het museum bezoeken:

In de herfst van September 1995 met de Eenenvijftigste herdenking kwamen verschillende organisaties van de Legions, Veteranen, Regimenten maar ook vele families uit Canada met touroperators om deze unieke en zeldzame collectie van hun strijdmakkers die hier hebben gestreden in de Vlaamse velden van WO2 te bezoeken en bewonderen.

Op deze dag was ook de Poolse veteraan Kajpus C. uit Beveren Waas die na de oorlog getrouwd is met een Vlaamse meisje Simonne aanwezig en die mij de vraag stelde waarom ook geen museum over de Polen want wij vochten onder het bevel van het Eerste Canadese Leger ik antwoordde ik heb geen uniformen van Poolse soldaten over de Eerste Poolse Pantserdivisie  Toen bevestigde mij Kajpus C. ik zal bij mijn Poolse kameraden  uniformen  en hun toebehoren ophalen en alsook mijn eigen uniformen  uitrustingen aan het museum schenken zo is het Poolse museum tot stand gekomen met dank aan vele Poolse Oud Strijders  en hun familie.
Met dank aan Ambassadeur J.P. Hubert en de Minister Lawrence MacAulay  van Veteranen Affaires van Canada die alvast hun woord hadden gehouden door het inrichten van battletours en pelgrimstochen en hierdoor stroomden massa’s bezoekers vanaf 1996 toe naar het museum.

• 

• 

Vanaf nu konden de bezoekers een authentieke en unieke erfgoed collectie komen bewonderen. Een uitzonderlijke Pelgrimstocht voor Canadese bezoekers. Het Canadamuseum in de Vlaamse oorlogsvelden door de Canadese en Poolse bevrijders, en dit 5O jaar na de oorlog. De Battle-tour begon naar het eerste bevrijdingsmuseum voor vrede en vrijheid te Adegem.  Op die manier kregen de Canadezen en Poolse bevrijders het verdiende respect. 

 De Morele ondersteuning        

Gelukkig kreeg de familie Van Landschoot veel morele ondersteuning alsook door de Vertegenwoordiger van Zijne Majesteit de Koning Kolonel SBH J.P.Roman.

• 

Zijn ondersteunende woorden:
“Het Vorstenhuis bewondert uw gedreven vechtlust en passie om uw doel te bereiken”
Dhr. Gilbert Van Landschoot vocht als een eenzame ridder voor zijn Koning en zijn Vaderland, voor de Canadezen en de Polen het nodige respect te geven voor hun heldendaden en de bevrijding van Vlaanderen. 

Gilbert; “Wat ik heb gedaan moest ik zelfs niet hebben gedaan.
Diegenen die dit moesten  hebben gedaan , hebben er niets voor gedaan.
Iedereen wist dat het bouwen van het museum onmogelijk was. Ik wist dat niet maar heb het toch onmogelijke maar  alleen gedaan.

Het ontstaan van een collectie – schenkingen uit Canada – Polen

Familiestukken, pakken kleding, uniformen en uitrustingen werden door bezoekers meegebracht, vaak afkomstig van Veteranen die hun originele historische collectiestukken schonken aan het museum. De families wilden hun stukken aan dhr. Gilbert Van Landschoot  schenken  zodat deze stukken niet verloren gaan en dat nakomelingen en de jeugd nooit zouden vergeten dat velen vrijwillig hun leven hadden gegeven voor onze vrede en vrijheid. 

Canadese en Poolse bevrijders zijn vaak met onze Vlaamse meisjes getrouwd om hier hun leven verder te zetten, anderen vertrokken terug naar thuisland. 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Wat ze nog in bezit hadden is achtergebleven en vaak werden hun uniformen en uitrustingen later door hun familie aan het museum geschonken. Dhr. Gilbert Van Landschoot en zijn gezin hebben dit private museum verder opgebouwd als eerbetoon aan zijn vader Maurice Van Landschoot die zijn leven had te danken aan de Canadese en Poolse bevrijders. Een belofte moet vervuld worden anders is het geen belofte

Het museum kwam tot stand door eigen financiële middelen zonder ondersteuning of subsidies: 

Gilbert: “Een goede zakenman overweegt zorgvuldig elke stap en betreurt er geen enkele”, “Moed hebben iets te doen is uitstekend, volhouden in je opdracht is beter”

Na onderhandelingen, meetings en vele beloftes te aanhoren kwam Dhr. Gilbert Van Landschoot tot de vaststelling deze droom hij zelf zal moeten realiseren. Want een woord op eer moet vervuld worden anders is het geen woord van eer.  De laatste woorden van zijn vader waren: “Eens hebben de Canadezen en Polen wat voor mij gedaan daarom zult U alles wat in uw macht ligt iets voor hen terugdoen.” En zo kwam het museum door private handen tot stand.